اخبار و مطبوعات

در سال های اخیر دستاوردهایی در زمینه مواد بسته بندی سبز حاصل شده است که هم در بازار داخلی و هم در بازار جهانی رواج یافته و به کار گرفته شده است. مواد بسته بندی سبز و سازگار با محیط زیست به آن دسته از موادی اطلاق می شود که در فرآیند تولید، استفاده و بازیافت با ارزیابی چرخه حیات (LCA) مطابقت داشته باشند، استفاده از آنها برای افراد راحت بوده و آسیب بیش از حد به محیط زیست وارد نمی کند و می تواند تخریب شود. یا پس از استفاده توسط خودشان بازیافت می شوند.

در حال حاضر، ما بیشتر مواد سازگار با محیط زیست را به 4 نوع تقسیم می کنیم: مواد محصولات کاغذی، مواد بیولوژیکی طبیعی، مواد تجزیه پذیر، مواد خوراکی.

1. کاغذمواد

مواد کاغذی از منابع طبیعی چوب به دست می آیند. به دلیل مزایای تخریب سریع، بازیافت آسان و دامنه کاربرد وسیع، مواد کاغذی به رایج ترین مواد بسته بندی سبز با وسیع ترین محدوده کاربرد و اولین زمان استفاده تبدیل شده اند.

با این حال، استفاده بیش از حد، چوب زیادی مصرف می کند. به جای چوب باید از خمیر غیر چوبی برای ساختن کاغذهایی مانند نی، نی، باگاس، سنگ و غیره به طور فعال استفاده کرد که آسیب های جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می کند.

پس از استفاده ازبسته بندی کاغذی، باعث آسیب آلودگی به محیط زیست نمی شود و می تواند به مواد مغذی تجزیه شود. بنابراین، در رقابت شدید امروزی مواد بسته بندی، بسته بندی کاغذی با مزایای منحصر به فرد خود، همچنان جایگاه خود را دارد.

2. مواد بیولوژیکی طبیعی

مواد بسته بندی بیولوژیکی طبیعی عمدتاً شامل مواد الیاف گیاهی و مواد نشاسته ای است که محتوای آن بالای 80 درصد است، با مزایای بدون آلودگی، تجدیدپذیر، پردازش آسان و همچنین با ویژگی های ظریف و کاربردی. پس از استفاده، مواد مغذی رها شده را می توان تبدیل کرد و چرخه اکولوژیکی را تحقق بخشید.

برخی از گیاهان مواد بسته بندی طبیعی هستند، به شرطی که کمی فرآوری به طعم طبیعی بسته بندی تبدیل شود، مانند برگ، نی، کله پاچه، بامبو و غیره.بسته هاظاهری زیبا و طعمی فرهنگی دارند که می تواند مردم را به طبیعت بازگرداند و حس بوم شناسی اصیل را داشته باشد.

3. مواد تجزیه پذیر

مواد تجزیه پذیر عمدتا بر پایه پلاستیک هستند، افزودن حساس کننده به نور، نشاسته اصلاح شده، عامل تخریب بیولوژیکی و سایر مواد خام، برای کاهش پایداری پلاستیک سنتی، سرعت بخشیدن به سرعت تخریب آن در محیط طبیعی برای کاهش آلودگی به محیط طبیعی. با توجه به روش های مختلف تخریب، آنها را می توان به مواد زیست تخریب پذیر، مواد قابل تجزیه نوری، مواد تجزیه پذیر حرارتی و مواد تجزیه پذیر مکانیکی تقسیم کرد.

در حال حاضر، مواد قابل تجزیه سنتی بالغ تر، مانند پایه نشاسته، پلی لاکتیک اسید، فیلم PVA عمدتا استفاده می شود. سایر مواد قابل تجزیه جدید مانند سلولز، کیتوزان، پروتئین و سایر مواد تجزیه پذیر نیز پتانسیل توسعه زیادی دارند.

4. مواد خوراکی

مواد خوراکی عمدتاً موادی هستند که می توانند مستقیماً خورده شوند یا توسط بدن انسان بلعیده شوند. مانند: لیپید، فیبر، نشاسته، پروتئین و سایر انرژی های تجدید پذیر. با پیشرفت علم و فناوری، این مواد در سال‌های اخیر رشد فزاینده‌ای پیدا می‌کنند و به تدریج بالا می‌روند، اما به دلیل اینکه مواد اولیه غذایی هستند و شرایط بهداشتی سخت‌گیری در فرآیند تولید لازم است که هزینه‌های بالایی را در پی دارد.

برای بسته بندی حفاظت از محیط زیست کم کربن، توسعه سبز جدیدبسته بندیمواد باید ضروری باشند، در عین حال طراحی بسته بندی باید عملی باشد. مواد بسته بندی حفاظت از محیط زیست در طراحی بسته بندی به یکی از کاربردهای اصلی در آینده تبدیل خواهد شد.

از طریق بهبود طراحی ساختار، طراحی سبک وزن، افزایش بازیافت و استفاده از مواد، ما به اثر چند منظوره دست خواهیم یافت تا استفاده از منابع طبیعی را کاهش دهیم.